och die veel te hoge lat ook he! waarom maken we het onszelf vaak zo moeilijk? Hoe laag ligt jouw lat eigenlijk?
ik krijg regelmatig berichtjes van mijn lieve klanten die een online art journal of teken cursus bij me hebben gekocht. en dat zijn heel lieve berichtjes. dat ze het zo fijn vinden om naar mij te luisteren, dat ik ze help hun perfectionisme steeds een beetje beter los te laten en dat ze zich zo lekker kunnen ontspannen & vooral kunnen genieten weer van het creatieve bezig zijn.
en dat is in een notendop waarom ik het zo fijn vind om mensen niet alleen creatief te inspireren, maar tegelijkertijd blijkbaar ook kan inspireren met persoonlijke ontwikkeling. want dat eeuwige perfectionisme wat in de weg zit, het gif van de vergelijking (hallo social media) en ook die verdomde lat die elke keer maar weer te hoog ligt.
het is soms zo fijn om daar ook ontwikkeling in te zien. van een lieve klant die wél de cursus Daily Journaling gekocht heeft, én ook alle filmpjes meerdere keren gekeken heeft, maar die toch nog niet zelf gestart is 😔
wat haar tegenhoudt? Bang dat het niet zo leuk wordt als bij mij….Ze weet ook nooit zoveel te schrijven en vindt dat ze een saai leven heeft. Mijn hart breekt dan. Zo zonde, want je hoeft je oprecht niet zo te voelen.
Want daar is het gif van de vergelijking. Je wilt altijd zo graag dat dat wat jij maakt gelijk net zo mooi of lijkt op wie of wat jij als jouw voorbeeld ziet. Maar, toen je wilde leren lopen of fietsen, ging dat dan ook in 1x? Zeker niet he. OK, uitzonderingen daar gelaten. Maar de meeste mensen moeten OEFENEN om iets te leren. En dat is ook helemaal dikke prima. Ik ben zelf ook schuldig. Kijk ook naar anderen die ‘verder’ zijn. Maar ik probeer me altijd voor te houden “zij zijn bij hoofdstuk 10 en ik pas bij hoofdstuk 3, dus dikke prima”.
Vergelijk jezelf alleen met je oude zelf, niet met vreemdelingen online. Kijk naar jouw eigen proces en hoever je gekomen bent. Wees dankbaar dat je lekker creatief bezig hebt kunnen zijn. Stel je doel bij!
Uiteraard probeer ik dan te helpen. Met het inzien.
Ik zeg bijvoorbeeld: Als je start, kan je natuurlijk wel starten met echt nadoen. Want zo leer je. Zo heb je leren lopen, fietsen en schrijven. En hoe vaker je het doet, hoe makkelijker het wordt. En wees dan ook lief voor jezelf. Geef jezelf eens een compliment alleen al omdat je begonnen bent. Maakt niet uit hoe het eruit ziet. Leg die lat dus maar eens een stuk lager.
En saai leven heb je zeker niet maar soms heb je gewoon niet zoveel te vertellen. Dan kan je bijvoorbeeld ook een mooie quote schrijven. Of 1 woord van die dag (de rest lekker versieren). Of een mooie songtekst overschrijven.
Je maakt dit dan uiteindelijk alleen maar voor jezelf dus jij moet het vooral leuk vinden 🥰
En inderdaad die eeuwige mobiel die altijd maar binnen handbereik ligt, en dus ook voor instant gratification zorgt he. hoppa lekker ff afleidingen. filmpjes kijken, tiktokkies kijken, instagram scrollen en facebook gluren en we zijn weer 2 uur verder :O. Buiten het feit dat het zonde van je tijd is, ga je ook ongemerkt jezelf vergelijk met die andere leuke creatieveling die wel lekker bezig is, of die wel haar doelen bereikt. En instant voel je je klote of rot. Dag dag. Daar zijn we weer negatieve gedachten spiraal. Why oh why.
Social media kan daarin echt ellendig zijn. Aan de ene kant inspiratie maar ook een gevaar. Maar hey nu je dat weet, ben je je er bewust van en kan je anders gaan doen. Dus inderdaad huppetee weg met die telefoon (ik leg m ook buiten mijn bereik, dat ie echt even in de keuken ligt ofzo). Anders pak ik m nog 🙈. Muziekje op. Of cursus. En dan lekker meedoen. Niks moet, alles mag. En als je m niet leuk vindt, dan pak je gewoon een nieuwe pagina 😀🥰🥰🥰
Nou hopelijk breekt dit het ijs een beetje voor je. 💗🥰
En een paar weken later ging het gesprek verder. Want nu was ze dan wel begonnen, maar nu kwam het gif van de vergelijking nog even extra aan. Want het was niet goed genoeg 🥺
Lieve klant: Ik ben ook voorzichtig begonnen maar ben nog niet tevreden 🙈
Ik: Ahhh maar het begin is er? Je lat misschien even wat lager leggen zodat je wat minder streng bent voor jezelf? Je bent begonnen dat is toch geweldig?! Want dat durfde je eerst niet en dat heb je nu dus wél gedaan 🥳🥳🥳
Lieve klant: Ja precies, leg de lat weer te hoog. Ik moet nog leren minder perfectionistisch te zijn en gewoon te genieten van het lekker bezig zijn
Ik: Geeft niks he!! Ook hierin hoef je niet streng te zijn. Je constateert nu, “oh ik had de lat te hoog”. Prima. Dat kan gebeuren. Nu ben je je ervan bewust en leg je m weer ff lager. Net zo laag, dat je er wieltjes onder kan doen en zó weg skate op je skateboard ✌🏻💗💗💗
En als je als doel stelt “ik wil gewoon lekker creatief bezig zijn” en dus minder richt op een resultaat ga je steeds meer ontspannen en ook écht genieten van lekker bezig zijn 😘😘
Lieve klant: Ik vind jouw levenslessen zo inspirerend! 😊
Ik: Ahhhh wat lief 🥰🥰🥰. En wat fijn dat ik je kan inspireren! Ik vind je super dapper & goed bezig! Je doet t maar mooi 💪🏻
(en ik deel dit met toestemming van deze lieve klant 🙂
Zo zie je maar weer. Je kunt ZELF die lat lager leggen he. Denk maar aan een skateboard. Hoe fijn zou het zijn als je daarop zou kunnen staan en zo weg zou kunnen roetsjen! Hehe, newsflash: daar gaan ook maanden & jaren aan training aan vooraf hoor! Ik zou echt mijn heup op drie plaatsen breken als ik dacht zo even weg te kunnen sjezen op een skateboard 🙂
Dus lieve schat, knal die lat omlaag, gooi die mobiel opzij (liefst ver genoeg, dus in een andere kamer!), pak je creatieve spullen erbij, muziekje op en je zit helemaal in the zone. promise.
En misschien helpt het ook wel om een mooie quote voor jezelf te hebben die je overal opschrijft. Als achtergrond op die mobiel doet (zodat je er elke keer aan wordt herinnerd áls je m toch weer (onnodig) oppakt, als poster (hey goed idee!), of als pagina in je art journal.
Laat je me weten hoe het zit met jouw lat? Ben benieuwd!
